Ní mór dúshlán an chiníochais a thabhairt
lá faoi dheireadh, ar shodar na maidne dom, chonaic mé blúire
graffiti a bhain siar díom. Ar scathlán bus ar Bhóthar Thír Chonaill,
Baile Atha Cliath, bhí an méid seo le léamh: ``Niggers have a problem
with white people because they blame them for their faults.''
Ní hé do ghnáthdhailtín sráide a chum é sin. Léiríonn an píosa
``fealsúnachta'' úd go bhfuil ciníochas idé-eolaíoch ina steillbheatha
sa tír seo.
Tráth dá raibh, agus níl sé chomh fada sin ó shin, bhíodh an fógra
``No dogs or Irish'' le léamh taobh amuigh de thithe lóistín i Sasana.
B'amhlaidh freisin tráth sna Stáit Aontaithe. Gach áit ar domhan a
raibh Béarla á labhairt bhíodh an tuairim choitianta go raibh
Éireannaigh ina meisceoirí, leisceoirí, cladhairí agus tiubhacháin.
Bhíodh? bheul, maireann an tuairim sin i go leor áiteanna. Féach mar
a léirítear Éireannaigh de ghnáth ar ghallúntraithe Sasanacha. Nach
deas an rud é go bhfuil Éireannaigh anois ann a déanann an cineál
céanna réamhbhreithiúnais faoi phobail eile!
Cúpla seachtain ó shin d'éist mé le clár de chuid Marian Finucane a
bhí ag sileadh le ciníochas. Bhí fear faoi agallamh ar maraíodh mac
leis i gceann de na scliúchais chraiceáilte sin atá éirithe coitianta
i mBaile Atha Cliath. Tharla gur ciontaíodh Albánach i ndúnorgain an
fhir óg. Rinneadh scéal mór den té a ciontaíodh a bheith ina
inimirceach agus ina ``asylum-seeker.''
Ní bheinn ródhian ar an athair bocht. Bhí sé ar mire le brón agus le
huafás. Ní féidir a bheith ag súil le réasún ná réasúnaíocht ina
leithéid de chás. Bhí sé ag cur na cosa de faoi ``asylum-seekers'' agus
daoine as oirthear na hEorpa. Dar leis ní raibh oiread agus duine
amháin acu a bhí i dteideal tearmainn (macalla ar chaint an Aire Dlí
agus Cirt, John ``Puinn Foighde'' O'Donoghue). Ní raibh sna
hoirthearaigh chéanna ach lucht camastaíle.
Mar a deirim, ní rachainn ródhian ar an ainniseoir d'athair. Ach tá
sé domhaite gur chraol Marian Finucane agus a foireann léirithe a
chuid rámhaille gan leithscéal, gan cheartú, gan é a chroscheistiú.
Bhí sé náireach.
Titeann dualgas ar gach duine againn dúshlán an chiníochais a
thabhairt gach uile uair a thagann sé chun tosaigh, go príobháideach
agus go poiblí. Maraítear an ollphéist anois sula n-éiríonn sé níos
raimhre!
Dála an scéil, bhí rud beag grinn ar chlár Finucane. Dúradh nach
raibh aon dream sa Rómáin faoi ghéarleanúint. Nach ndúirt ambasadóir
na Rómáine amhlaidh!
Sheol an Taoiseach Ahern lárionad nua d'inimircigh ina dháilcheantar
le déanaí (mar a bhfuil an-obair ar siúl ag ord sagart na nUinseanach
agus Iníonacha na Carthanachta, bail orthu). Ba mhaith sin ach
léiríodh sé a dháiríreacht faoin scéal tríd an chiníochas a ruaigeadh
as an Rialtas, an státseirbhís, an tSeirbhís Chustaim agus Máil agus
an Garda Síochána.
Is beag inimirceach nach mbíonn scéal le hinsint aige maidir le
maslaí, leatrom, drochbhéasa pointeáilte nó ionsaí fisiciúil. De réir
suirbhé a rinneadh le déanaí d'fhulaing 78% d'iarratasóirí ar
thearmann ionsuithe agus orthu sin bhí 95% de na hiarratasóirí ón
Afraic. Fiú bíonn ar Afri-Éireannaigh a rugadh agus a tógadh sa tír
seo an t-iompar sin a fhulaingt. Go deimhin, tá an ciníochas ag
déanamh dochair don turasóireacht.
Tír eisimirce a bhíodh in Éirinn go dtí seo. Anois táimid ag fáil
taithí ar rud beag den inimirce. Is í an fháilte is lú ar ceart a
chur roimh inimircigh an fháilte ar mhaith lenár n-inimcigh a fháil
thar lear. Dornán beag de bhlianta ó shin bhíodh polaiteoirí
Éireannacha agus Gael-Mheiriceánacha ag titim thar a chéile le tacú
le feachtas arbh é ceann dá manaí ``legalise the Irish!'' Tá sé in am a
aithint go bhfuil na cearta céanna, ar a laghad, ag dul d'Albánaigh,
Rómhánaigh agus Congólaigh in Éirinn agus atá ag Éireannaigh sna
Stáit Aontaithe.
Tá an inimirce riachtanach má tá an lánfhostaíocht le baint amach in
Éirinn. Faoi mar a tharlaíonn sé tá an t-ádh linn go bhféadfaí daonra
roinnt mhaith níos mó a iompar sa tír seo ag cur san áireamh achar
agus acmhainní na tíre. Go fírinneach teastaíonn daonra níos mó uainn
leis an ngeilleagar a fhorbairt i gceart.
Agus ní dhéanann sé díobháil dúinn instealladh de chultúir
neamh-Angla-Mheiriceánacha a fháil!
Colm de Faoite
Cothrom na Glaonna
Tá céim eile glactha, an tseachtain seo, ag Telecom i dtreo glaonna
áitiúla ar aon phraghas amháin gan teorann ama orthu, agus faoi
dheireadh tá dochas ag úsáideoirí guthán go bhfeicfidh siad
cothromaíocht éigin i ndáileadh séirbhís atá i bhfad ró-chostasach.
Nuair a d'fhógair Telecom go mbeadh a chomhlacht idirlíne Telecom
Internet, nó Tinet, ag tabhairt struchtúir nua costaisí isteach ina
mbeadh praghas réamhdhéanta ar fáil bhí siad ag admháil nach ionann
na táillí mar atá ann faoi láthair agus na fíorchostaisí chun
seirbhís idirlíne a thacú. I láthair na huaire, íoctar 12p in aghaidh
cúig bhomaite i rith an lae agus 12p ina aghaidh tréimhse 15 bhomaite
i rith an trathnóna nó istoíche ar ghlaoch idirlíne. Chomh maith leis
an táille gutháin sin, tá costas císe le híocadh a chuireann beagnach
£15.00 leis an chostas míosúil, ba chuma cé chomh minic nó cé chomh
annamh a bhaineann an custaiméir féidhm as an tseirbhís. Dá mbeadh
duine ag baint feidhme as an idirlíne ar feadh 15 bhomaite in aghaidh
an lae, gearrfaí timpeall £27 in aghaidh na míosa air.
Faoi scéim táillí Esat (an chomhlacht idirlíne eile), íocann an
custaiméir 3p in aghaidh an bhomaite agus níl aon cíos míosúil i
gceist, agus de bhrí sin, d'íocfadh an custaiméir céanna timpeall
£16.50 in aghaidh na míosa. Gearánann Esat go gcuireann Telecom
táillí ard orthu agus muna mbeadh na táillí ceangailte (idir Esat
agus Telecom) chomh hard sin, bheadh an comhlacht in inmhe solathar
níos saoire fós a thairiscint.
Faoi sceim nua-mholta Telecom, tá an chomhlacht náisiúnta ag díol 100
uair de sheirbhís idirlíne, ag ráta déanta idir £20 go £30 in
aghaidh na míosa. Ní shábhalann an t-athrú seo airgead do dhaoine
nach mórúsáideoirí an idirlíne iad, ach níos tábhachtaí, tabharfaidh
sé alán ama breise do dhaoine chun cuairt a thabhairt ar shuíomhanna
an idirlíne.
Deir Telecom nach féidir leo an beart céanna a dhéanamh fós maidir le
gnáthchostaísí gutháin. Tá an teicneolaíocht ann cheanna agus i
dtíortha eile, sna Stait Aontaithe agus i gCeanada, is féidir glaonna
fada gan teorann a dhéanamh taobh istigh den ghréasan áitiúil ar
chostas déanta. De réir le Telecom bheadh seirbhís den tsort sin sin
in aghaidh rialacha an CE.
Ar ndóigh is minic mé ag foilsiú altanna ag moladh gur chóir do
Phoblachtánaigh bheith eolasach faoi, agus ag baint úsáid as pé
teicneolaíocht atá ar fáil chun cuspóirí s'againne a chur chun
chinn. Agus ní eistfidh mé le daoine ag insint domh nach bhfuil sé ar
a gcumas an idir líne a fhoghlaim, ná e-phost a sheoladh. Ní bheadh
einne sásta, leoga, dá bhfanfadh an tIRA ag brath ar theicneolaíocht
na seascaidí, Thompson nó Webley i rith cúig bhliana is fiche de
chogaíocht. Caithfidh muid ghluaiseacht ar aghaidh, caithfidh muid
fáil reidh le haois na Luddites poblachtánacha.
Níl aon leithscéal ag cumainn Sinn Féin anois, áit ar bith ar fud fud
na tíre, gan PC simplí, pacáiste focal-phróiseáil agus modem chun
ceangail isteach san idirlíne a cheannacht mar chéim chun tosaí sula
mbualann an mhílaois orainn.
Táimid ag troid toghcháin arís i mbliana, beidh cumainn áitiúla ag
iarraidh eolais, ráitis laethúla, agus an modh chun ár
dteachtaireacht a chur chun chinn. Maíonn Telecom go mbeidh na táillí
idirlíne nua seo ar na táillí is saoire san Eoraip... cad ina thaobh
nach mbeimis ag baint táirbhe agus buntáiste as sin? In áit nach
bhfuil cinsireacht ná dúnadh amach ann, in áit ina bhfuil tú féin i
gceannas?
Is maith an nuacht é go bhfuil Telecom ag gearradh costaísí idirlíne
agus is trua nach bhfuil glaonna gutháin ag titim chomh maith. Ach is
cath é sin do lá eile: idir an dhá linn nach mithid dúinn go léir
bheith ceangailte?
![[An Phoblacht]](http://republican-news.org/graphics/title_gifs/aprn.gif)